پاسخ اجمالی:
خداوند در سوره «انفال» تاكيد كرده كه مسلمانان حتى در حال صلح بايد آمادگى و قدرت نظامى خود را حفظ كنند و سلاح هاى پيشرفته را به هر قيمتى كه هست در اختيار بگيرند. به بيان ديگر مسلمانان نبايد بنشينند تا دشمن بر آنها هجوم برد؛ بلكه بايد به استقبال دشمن بروند و پيش از تهاجم بر آنها هجوم برده و گاه با گروه هاى پراكنده و جنگ پارتيزانى بر ضدّ آنها حركت كنند و گاه به صورت ارتش منظّم و يكپارچه حمله را آغاز نمايند.
پاسخ تفصیلی:
از آيه شريفه «وَ اَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ ...»(1) به روشنى استفاده مى شود كه مسلمانان حتى در حال صلح بايد آمادگى و قدرت نظامى خود را حفظ كنند و اگر روز به روز فنون جنگى پيشرفته تر شود؛ آنها هم به طور مداوم آموزش هاى نظامى را هماهنگ با آن ببينند، و همچنين سلاح هاى پيشرفته را به هر قيمتى كه هست در اختيار بگيرند و با توجه به اينكه «قوّه»؛ (نيرو)، تمام نيروهاى معنوى و مادى انسانى و غير انسانى را شامل مى شود، همه اينها را آماده سازند.
در آيه 71 سوره «نساء» مى خوانيم: «يا اَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُبَاتٍ اَوْ اِنْفِرُوا جَمِيعاً»؛ (اى كسانى كه ايمان آورده ايد! آمادگى خود را در برابر دشمن حفظ كنيد و در گروه هاى متعدد يا به صورت دسته واحد [طبق شرايط موجود] به سوى دشمن حركت نماييد).
با توجه به اينكه «حِذر» (بر وزن خِضر) به معناى بيدارى و هوشيارى و آماده باش در برابر خطر است، و گاه به معنى وسيله اى است كه با كمك آن با خطر مبارزه مى شود لزوم آماده باش دائمى مسلمين در مقابل دشمن، به خوبى روشن مى گردد.
جمله «فَانْفِرُوا ثُباتٍ اَوْ اِنْفِرُوا جَمِيعاً» با توجه به معنى «نفر»؛ (كوچ كردن) نشان مى دهد كه مسلمانان نبايد بنشينند تا دشمن بر آنها هجوم برد؛ بلكه بايد به استقبال دشمن بروند ـ و پيش از تهاجم ـ بر او هجوم برند و از روش هاى مختلف براى اين امر استفاده نمايند، ـ گاه به صورت گروه هاى پراكنده، جنگ پارتيزانى بر ضدّ او به راه بيندازند، و گاه به صورت ارتش منظّم و يكپارچه حمله را آغاز نمايند ـ و در هر جا مطابق مقتضاى زمان و مكان عمل كنند.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.